Het taalgebruik kent aarde en de aarde. De waarde van de aarde, niet bespreekbaar leek het, was een bijkomstigheid. Met de klimaatveranderingen werd de aarde één tot twee °C warmer, kwam er meer waterdamp en dus meer regen. De laatste tijd wordt er meer aan de aarde gedacht. Jolie deed een experiment om te zoeken naar nieuwe mogelijkheden, nieuwe vormen om de realiteit en de fantasie met elkaar te verzoenen. “Alleen een revolutie in ons denken en handelen kan onze achterkleinkinderen ertegen beschermen”, aldus Jolie.
Na vele jaren met acryl geschilderd te hebben, ontstond bij Jolie twijfel hoe zij daarmee het milieu belastte. Hoeveel schade richtten de verfblikken, afgedankte kranten en emmers vol spoelwater door de jaren heen aan? Wat kwam er in de bodem terecht? Hieruit ontstond het idee om aarde te gebruiken in plaats van verf. Kon daar iets uit ontstaan? Iets zuiverders, iets vriendelijkers?
De waarde van aarde is terug te vinden in de werken van deze collectie. Met een vochtige kleefstof werd de aarde op het doek bevestigd. Kleine schelpen en oneffenheden kleven in de aarde. Uit de praktijk blijkt dat het voor jaren houdbaar is, maar wel kwetsbaar. Wanneer u uitgekeken bent op deze schilderijen, leg ze in de tuin, in de aarde.
Samenstelling: Aarde, acryl, lijm